LO-Aktuelt
26.10.2016
Det var ein gong, i eit kongedøme langt, langt borte, at ein ung psykologistudent prøvde lukka som lagervikar.
Ein av medstudentane mine i Danmark, Espen, arbeidde om kveldane for eit vikarbyrå som sendte han nye stader kvar veke. Han jobba mykje på ulike lager.
Espen fortalde meg soga om verdas raskaste lagerarbeidarar, og den har eg lyst til å dele med dykk. Så, no skal me attende til Århus, og 1998:
Det var ein gong, i eit kongedøme langt, langt borte, at ein ung psykologistudent prøvde lukka som lagervikar. Han heitte Espen, og var som studentar flest van med lausarbeid, manglande kontraktar, og uføreseielege arbeidsforhold. Derfor var han også, som studentar flest, ikkje særleg trufast mot arbeidsgjevarar. Alltid vaken for e
Les opprinnelig artikkelEspen fortalde meg soga om verdas raskaste lagerarbeidarar, og den har eg lyst til å dele med dykk. Så, no skal me attende til Århus, og 1998:
Det var ein gong, i eit kongedøme langt, langt borte, at ein ung psykologistudent prøvde lukka som lagervikar. Han heitte Espen, og var som studentar flest van med lausarbeid, manglande kontraktar, og uføreseielege arbeidsforhold. Derfor var han også, som studentar flest, ikkje særleg trufast mot arbeidsgjevarar. Alltid vaken for e
