LO-Aktuelt
23.04.2020
Det eg har behov for akkurat no, er ein klem.
Eg har vore isolert i årevis, har eg tenkt. Ryggen rauk for tre år sidan, og eg har verken vore særleg sosial eller orka stort anna enn jobb sidan. For eit halvt år sidan blei eg operert, og i månadane etter var eg verkeleg isolert. Eg kunne ikkje forlate huset, klarte knapt å reise meg og vagge fram og attende til do.
Men eg fekk nokre besøk, då. Folk var greie sånn. Kom med sjokolade og blomar, og preika litt med meg, der eg sat.
Isolert, tenkte eg.
Men no, i skrivande stund, er det koronautbrot i Noreg. Me veit ikkje kor lenge det varar, skulane er stengt, og Helsemyndighetene har bestemt at eg ikkje får gå på jobb.
Ingen her i huset er smitta,
Les opprinnelig artikkelMen eg fekk nokre besøk, då. Folk var greie sånn. Kom med sjokolade og blomar, og preika litt med meg, der eg sat.
Isolert, tenkte eg.
Men no, i skrivande stund, er det koronautbrot i Noreg. Me veit ikkje kor lenge det varar, skulane er stengt, og Helsemyndighetene har bestemt at eg ikkje får gå på jobb.
Ingen her i huset er smitta,
