Dei er jo så fine, det er hovudmotivasjonen, smiler Helen, medan ho sit på kne ved sida av ein prototype på ei blæsetsøye.
- Ho er eit prakteksemplar med svart kropp, fint bles, kvit haletipp og kvite sokkar, fortel ho.
Sjølv er Helen opprinneleg telemarking, men har enda opp i ei fjellbygd i Vågå, med sauerasar som stammar fra Sør-Vestlandet og Nordland.
- Eg kjøpte dei fyrste søyene mine i 2010. Før det dreiv mannen min med ku på garden. Dei fyrste dyra var faktisk sjeviot, seier ho.
MEIR ENN GODT NOKI 2011 investera ho i 30 nye søyer, 29 NKS og ei blæset. I dag er det 118 vinterfôra søyer i fjøset, 27 av dei er blæset. Det tek tid å byggje opp ei besetning, særleg når avlspopulasjonen totalt også er liten.
- Men raselaget for blæsetsauen har vore gode på å promotere seg, og sauen er lett å like. Kvart år vert det no teke inn fire vêrar til semin av rasen. Det gir oss litt meir å velje i. Å inseminere er mykje arbeid, men det må til om vi skal unngå innavl i desse små bestandane, særleg når reglane for flytting av livdyr ikkje akkurat legg opp til eit enkelt bevaringsarbeid, seier ho.
Ved sida av å vere pene, har blæsetsauen sjølvsagt brukseigenskapar som passar Helen godt. Dei lammar lett, tek godt hand om avkomma og leverer meir enn tunge nok slakt.
- I fjor var snittet på blæsetlamma mine 19 kilo og i slakteklasse R. NKS-en låg på 20-21 kilo og slakteklasse U-. Av alle lamma sluttfôra eg 70, dei fleste av dei var kvite, meddeler ho.
GULLULLLammetalet er lågare for blæseten. På Svare er fasiten i år 1,8 på den svarte, mens NKS-en har 2,2.
- Blæsetsøyene mine reiser til fjells med to lam og kjem heim med to store lam. Dei held seg stort sett friske. Eg har slakta ei blæsetdame på dei åtte åra eg har hatt rasen, og ho hadde tråkka seg på ei spene, se
