Fagpressenytt

Den vesle veglause grenda Sylvarnes ligg på sørsida av Sognefjorden omkransa av fjorden og med dei mektige fjella i bakkant som dannar inngangsport til dei kjende turområda i Stølsheimen. Sylvarnes med sine fire innbyggjarar har båtsamband med omverda tre gonger i veka. Denne båten er dei heilt avhengige av, og all transport av varer til og frå Sylvarnes går via fjorden. - For meg er det heilt normalt å ha det slik, smiler Magne. Han fraktar mjølka i ein eigen transporttank ned til båten kvar tredje dag, og tankbilen kjem på kaien i Vik og fraktar den til meieriet i tettstaden Vikøyri. Meieriet ligg berre eit steinkast frå kaien der mjølka går til produksjon av gammalost. Ved levering av dyr har han eigne transportkassar som vert heist om bord i båten. - Eg fylgjer alltid dyra på båten til Vik der dei vert henta på kaien for den siste etappen på veg til slakteriet eller til andre produsentar ved livdyrsal, seier den omtenksame bonden.

Vidareforedlar mjølk
Tine kan ikkje ta imot mjølk som vert lagra meir enn tre dagar på gardstank, og ved høgtider som til dømes jul, påske og pinse, går ikkje båten på heilagdagar. Då får ikkje Magne levert mjølka si. - Me skal stella fint med mat, og det er mykje godt ein kan laga av mjølk viss ein har kunnskap om det, seier den flinke og driftige bonden. Han lagar mellom anna smør, yoghurt, prim, ulike typar ost og mylse (tradisjonsmat i Sogn og Sunnfjord) av mjølka som han ikkje får levert. Fram til 1992 leverte dei heimekinna smør til Tine, men etter den tid vart det ikkje lov for Tine å selja ut att smør som var laga ute på gardane. Magne måtte då gå over til å levera mjølk i staden.

«Stølssmøret» er gulare og betre
Magne har haustkalving på kyrne sine, men det hender at enkelte kyr kalvar seint på hausten og er i god mjølkeproduksjon utover våren og sommaren. Desse dyra mjølkar Magne på stølen, og her separerer han mjølka og lagar r