Bioingeniøren
09.06.2017
Kvifor blir vi forskarar? Kvifor bit vi oss fast med ei låg snittløn, lang utdanning og arbeidstid - og få frynsegode? Jo, for meg er det suget etter å komme til botnen av alt, og samstundes vite at det er botnlaust, som får meg til å halde fram. Det skriv Helene Bustad Johannessen.
■ Å få tre-fire år til å prøve å setje seg inn i kvar minste detalj av eit protein og skjøne at ein kunne via livet sitt til detaljane.
■ Å kjenne på at jo meir ein lærer, jo mindre kan ein.
■ Å være svolten på det som er bak detaljane.
■ Å undersøkje årsakene, skilnadane, likskapar og bakgrunnen til biologiske hendingar på atomnivå.
■ Å få muligheita til å vie kvardagen sin til mikroskopiske, usynlege ting med eit håp om å forandre verda, berre litt.
Det er ein doktorgrad, det. Det var i alle fall det eg trudde då eg byrja på graden i 2011. Fem år seinare, eit born rikare og med doktortittel i boks, er eg usikker på kva eg har tilbakelagt. Eg er trettiseks år og veit framleis ikkje kva eg skal bli når eg blir stor.
DET FINST TO TYPAR FOLK som tek ein doktorgrad. Den t
Gå til mediet■ Å kjenne på at jo meir ein lærer, jo mindre kan ein.
■ Å være svolten på det som er bak detaljane.
■ Å undersøkje årsakene, skilnadane, likskapar og bakgrunnen til biologiske hendingar på atomnivå.
■ Å få muligheita til å vie kvardagen sin til mikroskopiske, usynlege ting med eit håp om å forandre verda, berre litt.
Det er ein doktorgrad, det. Det var i alle fall det eg trudde då eg byrja på graden i 2011. Fem år seinare, eit born rikare og med doktortittel i boks, er eg usikker på kva eg har tilbakelagt. Eg er trettiseks år og veit framleis ikkje kva eg skal bli når eg blir stor.
DET FINST TO TYPAR FOLK som tek ein doktorgrad. Den t
